Omdat toeval ons toevalt..

27 apr Omdat toeval ons toevalt..

Zo’n acht jaar geleden kwam ik voor het eerst in aanraking met het bedrijf Coulisse. Ik was tweede lezer van een afstudeerscriptie die een student van mij, Thijmen, bij dat bedrijf mocht maken. Dit begeleidde ik samen met mijn collega, een oude rot in het vak, Willem. Op de dag van de verdediging, die bij Coulisse was, was ik geblesseerd aan mijn knie. Al hinkelend kwam ik binnen, Willem opperde dat hij misschien uit het magazijn een kussen kon pakken zodat ik mijn been hoog kon leggen. Als een gentleman liep hij met Thijmen mee naar het magazijn en ze kwamen met een prachtig kussen terug, Willem had smaak. Ik had na afloop een goed gesprek met Willem, die aangaf dat hij slecht in zijn vel zat, zoekende naar de rol die hij in de sterk veranderende organisatie kon spelen. De volgende dag kwam ik op Saxion waar een grafstemming heerste. Willem bleek die nacht te zijn gestorven aan de gevolgen van een hartaanval. Ik was de laatste van Saxion die hem gezien had. Ik belde Thijmen, even delen, en stelde hem op de hoogte. Ik vroeg of ik dat prachtige kussen kon kopen dat Willem en hij voor mij uit het magazijn gehaald hadden. Een paar dagen later werd een mega doos bij mij thuis bezorgd van Coulisse met maar liefst vier van die kussens erin. Denk dat er getwijfeld werd welke Willem nu exact voor mij had gebracht, ha, ha ,ha! Er zat een liefdevol briefje bij: “Sterkte met het verlies van jouw collega, deze zijn van ons voor jou. Veel plezier ermee!” Die kussens hebben jaren hun dienst gedaan met bakken emotionele waarde. Wow, wat een bedrijf, dacht ik steeds als ik ze zag en natuurlijk de sweet memories aan Willem.

Een flink aantal jaren later had ik een hele bijzondere student in de klas: Beerend. Ik schrijf over hem in mijn boek: Wil je gelijk of wil je geluk? Beerend bleek een donorhart te hebben. Hij had zoveel diepgang en we raakten een soort van intens verbonden. Ik was niet alleen de teacher van hem maar ook Beerend was mijn teacher. Op 12 april, twee jaar geleden had ik mijn boekpresentatie daar waren ook Beerend en Simone, zijn geliefde, ‘mijn eregasten’ omdat ik ze in mijn boek vermeldde en ze mij geïnspireerd hadden. Drie dagen later op 15 april, nu twee jaar geleden, overleed Beerend. Ik mocht spreken op zijn uitvaart en zijn levenswerk dat hij gemaakt had voor Gelukskunde inleiden. Ik noemde Beerend de koning van het geluk. Ik heb en had super fijn en goed contact met Simone en waar werkt zij… bij Coulisse. Het bleek weer een hele sociale onderneming. Simone werd bezocht door de directie, direct na het overlijden van Beerend. De directie beloofde goed voor haar te zorgen en dat deden ze. Simone voelde zich gezien en gesteund.

En dan krijg ik op, hoe kun je het bedenken, 15 april, een mail van Catharine een werkneemster van Coulisse. Exact twee jaar na het overlijden van Beerend. Eerst heb ik dat nog niet door maar langzaam valt de sluier weg voor mijn ogen en weet ik: toeval bestaat niet, het valt ons toe! Catharine had mij horen spreken bij haar broer op het bedrijf en was geraakt. Dit gunde ze haar collega’s ook in deze Corona tijd, die eufemistisch uitgedrukt uitdagend is.
Ik spreek normaliter op grote congressen en voor pracht bedrijven, voor vele gemeenten en zorginstellingen, naast mijn baan op Saxion. Ineens is dat beroep verboden en kan ik mijn joy, op dat vlak, voorlopig niet meer volgen. Net zoals vele bedrijven niet los kunnen gaan met business as usual maar dat er hooguit een slap aftreksel over is van wat men normaal doet. Wel is er mijn baan op Saxion, waar ik als een malle op het gebied van online lesgeven leer en waarmee ik drukker ben dan ooit. Misschien is dit voorlopig de toekomst ook voor mij bij de bedrijven en de instellingen: webinars geven?! Hoewel mijn ego er nog niet aan wil.

Catharine is de eerste die mij benadert, uit het bedrijfsleven, voor een webinar. Mijn ego houdt niet van verandering en schreeuwt: “Schoenmaker blijf bij je leest!” Verandering dat haat hij. Maar ergens is er een dieper weten hier moet ik iets mee. Ik denk dat ik echt een pracht bijdrage kan leveren voor de sfeer en saamhorigheid binnen het bedrijf ook online. Als er een bedrijf is dat ik een try-out gun dan is het Coulisse. Een bedrijf met het hart op de goede plek: met een ziel. Hoewel ik eveneens snap dat Coulisse niet heilig is en er vast en zeker ook van alles misgaat..
De grote vraag is: Hoe wil je kijken in angst of in liefde? Ik hou ervan om oog te houden voor het wonder: een shift in perceptie van angst naar liefde.