Vergeven 

29 jan Vergeven 

Zoals jullie wellicht weten, ben ik een student van de cursus in wonderen. Het is een manier, een mind-training, om meer balans en rust te ervaren in je leven. Het belangrijkste werk in de cursus is vergeven. Daar komt het bij mij in het dagelijks leven ook steeds weer op neer als ik onvrede ervaar.

Wat is moeilijker: jezelf vergeven of een ander vergeven?

Ik vind mijzelf vergeven lastiger en de grote mindfuck is eigenlijk, dat er geen ander is. We zijn allemaal één.

Mijn grote leermeester op dit gebied is Diederik Wolsak. Hij heeft een ‘zes stappen methode’ ontwikkeld met betrekking tot vergeven.

Diederik is een ervaringsdeskundige en was op een gegeven moment zo naar de ‘terror’ vanwege veel te veel drank, dat hij een andere route is ingeslagen. De cursus kwam op zijn pad en hij herkende dat de oorzaak van zijn verslaving haat was jegens hemzelf.

Hij heeft zijn eigen draai aan de cursus gegeven en heeft een methode ontwikkeld die voor mij enorm helend is.

De eerste stap is dat je moet herkennen dat je onvrede ervaart. Heel veel mensen laten dingen niet binnenkomen, doen alsof het hen niet raakt. Dat is vals spelen, zeg ik altijd.

De tweede stap is de lastigste: het gaat alleen over MIJ.

Ik zal een voorbeeld uit mijn eigen praktijk geven dat zich onlangs voordeed. 

Ik ben op school en eet in mijn pauze een overheerlijke pompoensoep in het kader van goed zorgen voor jezelf. Op dat moment dat ik aan het eten ben op kantoor komt een collega bij mij binnen bij wie ik mij niet zo veilig voel. Zij is het tegenovergestelde van mij en zij kan allemaal dingen die ik totaal niet kan. Het eerste wat ze zegt is: “Wat stinkt dat hier vreselijk!” Het is mijn soep waar ze op doelt. Ik voel me enorm ongemakkelijk en schaam me. Ik loop met mijn soepje het kantoor uit en ga even op een rustig plekje zitten. Ik vraag mij af, wat is hier nu eigenlijk aan de hand? Ik voel onvrede, dat is duidelijk en het gaat over mij niet over mijn collega. Zij raakt een wond in mij aan, waar ik, nu het zich aandient, naar mag kijken. Ik ga naar ‘binnen’. Wat voel ik? Ik schaam mij en voel mij verdrietig. 

Dat helder hebben is stap drie. 

Dan komt de vierde stap: heb ik dit gevoel ooit eerder gehad? Vaak is het iets dat je ook in jouw kindertijd hebt ervaren. Ik herinner mij dat ik een jaar of zeven ben en graag een nachtje bij mijn zus Annemieke in bed wil slapen. Annemieke heeft hier eigenlijk niet zoveel zin in. Ik kruip toch snel bij haar in bed in tegenovergestelde richting zodat mijn voeten ter hoogte van haar hoofd liggen. Ze zegt: “Ga eruit jij, jij stinkt!” Ik druip af en schaam mij en voel mij verdrietig. Welke overtuiging ben ik op dat moment over mijzelf gaan geloven? Dat ik stink, niet okay ben, dat er niet van mij gehouden wordt. 

Dit is stap vijf. Ook in dit voorbeeld gaat het niet over mijn zus. Ze heeft gewoon even geen zin in mij. Dat heeft niets met mij te maken, maar het triggert wel wat in mij. 

Stap zes is mijzelf vergeven, dat ik deze overtuiging ben gaan geloven en dat ik vergeten ben wie ik ben. Heel, puur, liefdevol en onschuldig.

Zie je in deze voorbeelden dat mijn collega en mijn zus de trigger zijn en dat ze niet meer zijn dan signalen om te laten zien dat er nog wonden zijn in mij, die ik mag helen. Dat ik dingen over mijzelf geloof die niet waar zijn (een ‘mistaken believe’)?

Als ik, zoals iedereen in eerste instantie geneigd is, met de vinger naar mijn collega zou wijzen, dan komt daar nooit een oplossing. Dan blijf ik een verdrietig en wrokkig mens. Want dan geef ik mijn collega wel heel erg veel macht. Als ik naar ‘binnen’ durf te gaan, ontdek ik dat daar de schat ligt; de oplossing. Het echte werk is ‘inside’.

Ik gun jullie allemaal dat je naar binnen durft te gaan. Dit waren kleine voorbeelden. Er zijn in mensenlevens ook veel grotere dingen waar je tegenaan loopt en die je niet zomaar even kunt vergeven. Dat heeft tijd nodig.

Wrok is als het drinken van gif en hopen dat de ander heel ziek wordt. Welke wonden heb jij (nog)? Durf jij naar binnen te gaan?

Heel graag geef ik in Delden op 7 maart meer uitleg over deze methode en leg ik uit waarom wij zo bang zijn om naar binnen te gaan.

Er zijn nog wat kaartjes. Je kunt ze bestellen via deze link: Mirjam Spitholt

Heel erg graag tot dan!