Schijnzekerheid

16 sep Schijnzekerheid

Hoeveel veiligheid en zekerheid heb je nodig in je leven?

Deze vakantie op weg naar Spanje, reed ik voor het eerst ook stukken met onze caravan . Bart heeft, net als veel andere mannen, vaak last van het ABS: All By myself Syndroom. Ook als het gaat om jouw vrouw laten rijden met de auto en caravan naar verre oorden.

Maar dit jaar was hij te moe en moest hij soms echt het stuur aan mij overgeven. Dan was hij, zoals bleek, in ieder geval gelijk weer wakker. Want er rustig naast gaan zitten, laat staan de ogen dicht doen, daar was geen sprake van. Alsof er een dubbele set pedalen in onze auto zat, reed Bart mee. Beetje meer gas nu, afremmen, ietsje meer naar links. Compleet de controle proberen te houden, terwijl je er doodmoe van wordt en je weinig tot geen invloed hebt op die bijrijdersstoel.

Nu kan dit natuurlijk erg veel zeggen over mijn rijkwaliteiten, maar het is tevens een mooie metafoor voor hoe wij vaak zelf de controle proberen te houden over ons leven, terwijl we weinig tot geen invloed hebben op de meeste zaken.

Wij proberen ons leven zo goed mogelijk dicht te timmeren met zekerheden.

Wij verzekeren ons voor alles en nog wat, we sparen als een malle ook al krijgen we geen rente meer tegenwoordig.

Maar als je terugdenkt aan de dingen in je leven die je echt verrast hebben en die je uiteindelijk gevormd hebben tot het mens dat je nu bent, zijn dat de dingen waar je niet op voorbereid kon zijn, die jij niet had kunnen voorkomen of bewust had kunnen aantrekken.

De dood van iemand waar je heel veel van houdt, een ziekte die je overvalt, de baan die je verliest door de crisis, de echtscheiding van je kind, etc.

Hoe kun je nu meer ontspannen in het leven gaan staan zonder de hele dag onbewust bezig te zijn met de schijnzekerheden in te bouwen?

De belangrijkste vraag die ik mij elke keer weer stel is: “Is het universum vriendelijk?” Gebeuren de dingen die je overkomen in je leven voor jou (misschien wel om je te ontwikkelen) of zijn ze er om je te dwarsbomen? Durf ik te vertrouwen dat het universum inderdaad vriendelijk is?

Dat is soms echt hogere wiskunde, want er gebeuren dikwijls zeer pijnlijke dingen waar echt de vriendelijkheid ver te zoeken is.

Het doet mij denken aan een gesprek dat ik na afloop van een lezing had met een prachtige warme vrouw. Ze was jarenlang verpleegkundige geweest en ze had gewerkt op een afdeling waar ernstig zieke kinderen lagen. Ze vertelde dat ze veel kinderen had zien sterven en dat ze nooit had begrepen wat daar vriendelijk aan was. Laat staan dat ze een reden had kunnen bedenken waarom dat “nodig” was.

Ik kon niet anders dan haar gelijk geven op dit punt. Met ons kleine nietige ego kunnen wij deze big picture niet overzien en dan kan ik ook alleen maar denken dat dit echt vreselijk verdrietig is en dat ik hier niets van snap. Dat ik ook niets weet, want wat is dan dood en waarom vinden wij dat zo slecht in het westen? In andere landen is de dood iets groots en moois om te vieren omdat zij geloven in infinty en de dood een nieuw begin is.

Het zou ons leven wel stukken lichter maken als we zouden durven dansen op de golven van het leven en het volste vertrouwen zouden kunnen hebben in het universum. Hoe ontspannen zou het zijn niet de hele dag op je hoede, niet willen gassen en remmen terwijl je eigenlijk op de bijrijdersstoel zit en helemaal geen pedalen hebt.

Mijn tip is om het te gaan proberen met wat kleinere minder ingewikkelde thema’s in je leven. Jouw droomhuis dat je zo graag wilde kopen, blijkt door een ander stel, net voor je neus, weggekaapt te worden.

Natuurlijk baal je vreselijk. Je had het al tien keer ingericht, verschillende etentjes gevisualiseerd met je vrienden en je zag jezelf chillen in de heerlijke tuin op de veranda.

Probeer het idee te omarmen dat wij wel een plan met het leven hebben, maar dat het leven ook een plan met ons heeft.

Wat nu als het universum eigenlijk een heel ander huis voor je op het oog heeft? Met een veel vriendelijkere buurman dan bij jouw zogenaamde droomhuis, zelfs zonder blaffende hond, maar dat dat huis nu nog helemaal niet te koop staat. Dat komt wellicht straks pas, precies op het juiste moment en op de juiste plek, dus dat kan jij nu nog niet weten.

Mijn meest geruststellende zin ever is: direct my footsteps! Waar moet ik kijken, waar moet ik zijn, met wie moet ik gaan en wat moet ik doen?

Laat je leiden door de beste danspartner die je ooit zal krijgen: het universum. Het leven zal zo veel meer ontspanning in zich hebben en je zult blijven dansen zolang de muziek nog in jou speelt.