25 jun RELAX NOTHING IS UNDER CONTROL!
Als ik de afgelopen periode iets geleerd heb, is het wel dat wij een plan hebben met het leven maar dat het leven ook een plan met ons heeft. Het is al weer anderhalf jaar geleden dat ik thuiskam van twee mooie optredens in het land en mijn vriendin Marieke mij belde. Ze vroeg mij hoe dat nu voor mij was dat ik voorlopig niet meer mocht optreden. Het was immers verboden door de overheid om nog met grotere groepen bij elkaar te komen. Ik dacht what is this? Ik kon mijn oren niet geloven en overzag de consequenties totaal nog niet. Mijn agenda stond een jaar in het voren volgepland met opdrachten om te spreken in Twente, Rotterdam, Amsterdam. Amersfoort, etc. Eigenlijk was ik stiekem diep van binnen wel toe aan rust, even helemaal niets. Dikwijls als ik ‘s avonds laat thuiskwam van een sessie vroeg ik mij af of mijn kinderen later niet zouden zeggen: “Die moeder van mij was iedereen aan het ‘instralen’ maar ze was zelf nooit thuis.” Blijkbaar had het universum mijn wens verhoord. Ik belde met mijn collega Joseph Oubelkas hij vermoedde dat we over een week of zes weer volop aan de bak mochten. Ook hij vond het een cadeautje dat hij wat meer van zijn pasgeboren zoontje zou gaan meekrijgen. Hij relativeerde ook gelijk dit was niets vergeleken bij vierenhalfjaar in een Marrokaanse cel zitten.
Even helemaal niets was trouwens ijdele hoop want het weekend na het afkondigen van de maatregelen moest ik op Saxion direct online gaan lesgeven. Met dank aan mijn zus Annemieke die mij tot laat in de avond wegwijs maakte in de wereld van blackboard en teams. Dit had ik nog nooit gedaan ineens kreeg ik een beroep waarop ik nog nooit gesolliciteerd had. Chef computer en praten tegen een schermpje. Mij specialiteit is de ander echt zien maar hoe doe je dat als iedere student de camera uit heeft staan en de computer en jij nog nooit goede vrienden waren? Mijn ego draaide overuren. En toch was er steeds dat bewustzijn dat dieper weten dat ik dit niet voor niets meemaakte. Dat het geen toeval is dat ik juist in deze tijd leef. Steeds weer dacht mijn ego nog even en dan mogen we weer. Steeds maakte ik en mijn opdrachtgevers plannen en steeds weer werd er een beroep op onze flexibiliteit gedaan. Uiteindelijk heb ik heel wat uren in studio’s gestaan om organisaties via een livestream te inspireren en ze te herinneren aan wat we diep van binnen weten maar steeds weer vergeten. Buigen als bamboe dat is wat we allemaal moesten en wellicht nog steeds moeten. De één is daar veel beter in dan de ander maar hoe dan ook we hebben het allemaal moeten oefenen. Deze anderhalf jaar heeft ons of we nu wilden of niet, gedwongen om naar een ander niveau van bewustzijn te gaan. Ook ik ben mijzelf tegengekomen en kreeg mijn ego (Karel) steeds beter in beeld. Deze inzichten wil ik graag met jullie delen. Trouwens ook al zou ik exact hetzelfde vertellen als dat ik voor de pandemie verteld heb dan nog komt het nu anders binnen bij jullie omdat jullie ook dingen doorleeft en meegemaakt hebben en daardoor bij die diepere laag van bewustzijn kunnen.
Dus heb je zin in een avondje infotainment, herkenning en nieuwe inzichten koop dan snel een kaartje voor de voorstelling van 9 september in het Kulturhus in Borne aanvang 20:30 Klik op de deze link of deel het met een vriend of vriendin die jij het gunt. Ik verheug mij er enorm op jullie weer LIVE te mogen ontmoeten,
Volg mij op insta:@geluk.in.tuk voor elke dag een gratis portie geluk.
Annemieke ter Borg
Geplaatst op 06:28h, 26 juniMooi dat je weer live voor groepen msg staan, maar ook online heb je jouw studenten weten te raken en levenslessen mee gegeven. Je bent een topper! Je gaat weer genieten van echte optredens.! Hopelijk ben ik er weer bij in Borne😍. Je trotse zusxx